sábado, 13 de junio de 2009

11ª Salida Mis Jueves, 14-5-09

Esta vez tocaba Fondeguilla!!

Íbamos a hacer la primera parte de la Volta al Terme de Fondeguilla (que ahora mismo mientras escribo se está disputando). Campeonato de España FEDME de Carreras por Montaña.

Llegamos a Fondeguilla a las 16 más o menos. Allí se nos une Iván (Nistel), un chaval del foro que aún no conocía y que la enterarse de que íbamos pues se apuntó. Bueno, es una máquina pero no lo diré muy alto a ver si se lo cree demasiado.

Así que en cuanto nos "desnudamos" en la plaza del pueblo (como dicen sus vecinos, jeje) salimos dirección hacia la Vall por el barranco que hay junto a la carretera. En pocos minutos estamos en el temido "muro". Se llama así porque.... jajaja, que me da la risa tonta. Pues que vamos, que es un muro como dios manda, empinado como él solo, un solano que te mueres y yo que me voy quedando la última. Ya decía yo que el primer tramo iba muy ligera. Ains....















Subo, subo, sigo subiendo poco a poco y llegamos a un pequeño descanso....¿descanso?

¿Os suena la canción de ... " En un país multicolor....lalalalala" Pues allí estaba ella, la abejita ... qué maja madre!
Y ha decidido que se viene conmigo de ruta...que no xica, que no! Que te quedes con tus semejantes! Como no le hago caso pues se me mete en el pelo (que lo llevaba suelto, ahora nunca más).

MECASENLA!!!! Pero xica! Ays...sigo como si nada, pero a cada paso que doy la oigo, esta vez por la oreja derecha y la otra por la izquierda. Pues sí que la llevo bien metida en el pelo. Esto ya me pasó en la carrera de Adzeneta, pero al poco rato se fue. Comienzo a ponerme nerviosa, me toco el pelo pero tampoco quiero que me pique en la mano, Iván se espera un poco, le digo lo que me pasa pero no podemos hacer nada. Cada vez la oigo menos y la noto más cerca de la cabeza, ay, ay, AYYYY, me picó .... Dios!! Qué dolor, en toda la cabeza. ¿¿Pero cómo ha podido llegar ahí con tanto pelo que hay por en medio??

Así que el pobre Iván que ha bajado a ayudarme se queda mirando y yo allí quejándome. Pues no hay remedio, ahora poco a poco hasta donde llegue. Los demás están ya arriba, donde comienza a "llanear" un poco (pues esta VTF nunca llanea).














Empiezo a encontrarme mal, me duele mucho la cabeza, noto las pulsaciones y los latidos en la cabeza ... menuda pájara me está entrando. No puedo ni andar, me mareo. Así que les digo que se vayan, que yo me bajo al pueblo por donde sea y los espero en el coche.

Al final Pilar decide que como ha hecho la MiM también la semana pasada que se baja conmigo, pero que podemos intentar hacer un poquito más. Así que las dos maris subimos hasta unas antenas y volvemos bajar para esta vez coger una senda que va bajando poco a poco hasta Fondeguilla.
















Nos cae un agua como si la tiraran a pozales, jeje. Correeeeee Pilar, correeeee. Entre charco y charco y resbalones llegamos a Fondeguilla, me ha encantado esta bajada y ahora ya me encuentro mejor.

Llegamos al pueblo, Pilar se va y allí me quedo yo secándome (sin desnudarme esta vez en la plaza) y esperando al resto. A los 45 min llegan todos chopados y más contentos que unas pascuas. Se han pegado una hartá a cerezas ... yo las llego a probar pues Iván trae unas cuantas.

Bueno, pues ya hemos echado la tarde. Ha estado bien, creo que pronto volveremos. Así que mojaditos pero contentos (como cada jueves) a casa.

Hasta la próxima!

El resumen de la ruta mucho más práctico y menos trágico que el mio en: http://personales.upv.es/~salvarru/data/2008-2009/2009-05-14VTF(1)/VTF(1).htm

4 comentarios:

SUI IURIS dijo...

Vaya, parece que esa Volta no respeta a casi nadie.

He visto que tienes a La Porta del Cel como posible destino. Te lo recomiendo. Fui en agosto 2008. Fueron 4 días inolvidables. Repetiré.

(Ilicitanius)

BUSCAMURS dijo...

Mare, quin esglai... Sort que per Fondeguilla hi ha tants camins i se pot fer la ruta més curta. M'alegre que la cosa quedara en una anècdota o aventura més.
COm et vaig contar, també em vaig mullar, però la grossa ja em va pillar al cotxe.
A cuidar-se i a veure quan tornem a coincidir. Besets.

Anna dijo...

Hola Siu Iuris, jeje. Ahor ya se dónde ubicarte...pues estaba perdida, gracias por el paréntesis.

Pues ya ves, la Volta yo no me atreví ni a correra, al menos este año. Pero creo que como todo esto engancha y solo de leer las crónicas de los compañeros...al año que viene me dejo engañar.

Y sí, llevo la idea de hacer algunas travesías, así que mientras haya propuestas interesates.

Pues nada, un saludo y hasta pronto.

Anna dijo...

Ays Ximo, ja veus quin desastre de vesprada, però tot fou un esglai sense més importància.

Com tu dius, a veur si coincidim prompte. Besets.